Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014
Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014
δυσκολο να γινω καλα..δυσκολο,μα οχι ακατορθωτο..
ειναι,βλεπεις,που εχω μια εκ γενετης απεχθεια στις μισοτελειωμενες ιστοριες..
ξεχωριστη θεση εχουν στη μνημη μου αυτα που δεν ειπα..αυτα που δεν εκανα..
μια κουβεντα που επνιξα αναμεσα στα δοντια..μια αντιδραση που δεν αφησα να φανερωθει..
ή που δεν τολμησα..αυτα τα θυμαμαι πιο ζωντανα απο τα αλλα που εγιναν..
οταν κλεινει ο κυκλος,αποκτα δικη του δυναμικη και απομακρυνεται..σαν τους κυκλους που κανει το νερο μολις πεταξεις μεσα ενα βοτσαλο..
ενας ανολοκληρωτος κυκλος,ειναι σαν μια πληγη που αιμμοραγει..δεν μπορει να γιανει..δεν μπορεις να απομακρυνθεις απο εκει,γιατι σαν πληγη σε πονα,και σου ζητα βοηθεια..βοηθεια ..
τι καθομαι και σου γραφω πρωινιατικα..
μεσολαβησε διαλειμμα Λιλιπουπολης..ξεκαρδιστηκα,μα στο τελευταιο επεισοδιο ,αυτο με το χρυσαλιφουρφουρο..βουρκωσα..δεν το πιστευω..σηκωθηκα και βγηκα στο μπαλκονι..κοιταξα εξω την πολη που ξυπνα σιγα σιγα λουσμενη με μια στραφταλιζουσα πρωινη παχνη..
τωρα?εφυγαν οι σκεψεις,πεταξαν..για τι μιλουσα?τι με ποναει?
οτι απεμεινε μισο..σαν ανασα ..μια κοφτη και γρηγορη ανασα...σαν αναφιλητό..
https://www.youtube.com/watch?v=duuz1wlg0Vw
ειναι,βλεπεις,που εχω μια εκ γενετης απεχθεια στις μισοτελειωμενες ιστοριες..
ξεχωριστη θεση εχουν στη μνημη μου αυτα που δεν ειπα..αυτα που δεν εκανα..
μια κουβεντα που επνιξα αναμεσα στα δοντια..μια αντιδραση που δεν αφησα να φανερωθει..
ή που δεν τολμησα..αυτα τα θυμαμαι πιο ζωντανα απο τα αλλα που εγιναν..
οταν κλεινει ο κυκλος,αποκτα δικη του δυναμικη και απομακρυνεται..σαν τους κυκλους που κανει το νερο μολις πεταξεις μεσα ενα βοτσαλο..
ενας ανολοκληρωτος κυκλος,ειναι σαν μια πληγη που αιμμοραγει..δεν μπορει να γιανει..δεν μπορεις να απομακρυνθεις απο εκει,γιατι σαν πληγη σε πονα,και σου ζητα βοηθεια..βοηθεια ..
τι καθομαι και σου γραφω πρωινιατικα..
μεσολαβησε διαλειμμα Λιλιπουπολης..ξεκαρδιστηκα,μα στο τελευταιο επεισοδιο ,αυτο με το χρυσαλιφουρφουρο..βουρκωσα..δεν το πιστευω..σηκωθηκα και βγηκα στο μπαλκονι..κοιταξα εξω την πολη που ξυπνα σιγα σιγα λουσμενη με μια στραφταλιζουσα πρωινη παχνη..
τωρα?εφυγαν οι σκεψεις,πεταξαν..για τι μιλουσα?τι με ποναει?
οτι απεμεινε μισο..σαν ανασα ..μια κοφτη και γρηγορη ανασα...σαν αναφιλητό..
https://www.youtube.com/watch?v=duuz1wlg0Vw
Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014
Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014
καπου εδω,
θα πρεπει να σου πω,οτι το...<δε διαφωνω >σου,
ηταν οτι πιο ψυχρο εισεπραξα απο σενα κατα τη διαρκεια
της συντομης αυτης "γνωριμιας " μας...
το ειδα απο την πρωτη στιγμη.αλλα..
ξερω..το ξερω χρονια.
εχω ενα delay..
δεν ειναι τιποτα..
ειναι απλα η αρνηση μου να δεχτω την πραγματικοτητα....
Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014
Καθε πρωϊ κατεβαινω με τα ποδια απο το σπιτι μου στο γραφειο.Ειναι πολυς καιρος τωρα που το κανω,περναω μεσα απο το παρκο,με τους περισσοτερους -μονιμους-περιπατητες εχουμε γνωριστει πια,και ανταλασσουμε καλημερες..
Σημερα το πρωι,ειδα απο μακρυα ενα ζευγαρι,καινουργιοι θαμωνες του παρκου,εκεινη καθιστη μ ενα βιβλιο στα χερια,εκεινος ορθιος να την κοιτα και να της μιλα..
ηταν σκηνη με τιτλο..να στα πω λιγο,να δεις αν τα εχω μαθει?
Χαμογελασα βλεποντας τους,και συνεχισα να χαμογελω περνωντας απο διπλα τους.
ο νεαρος με ειδε,εχασε τον ειρμο του,κομπιασε,μια ,δυο φορες,σταματησε και με κοιτουσε..
μου χαμογελασε.
του ειπα,μη σταματας,συνεχισε,μη ντρεπεσαι..
απαντηση
δεν ντρεπομαι,σας ειδα να ειστε χαρουμενη,και τωρα ειμαι κι εγω!!!
Σκασαμε κι οι τρεις στα γελια,καλημεριστηκαμε,και συνεχισαμε τη μερα μας λιγο περισσοτερο
αισιοδοξοι απο πριν!!
τα εισαγωγικα..
τα εισαγωγικα μπαινουν δεξια και αριστερα της λεξης,για να δηλωσουν..εμφαση..
σαν..σαν να στρωνεις μαχαιροπηρουνα σε επισημο δειπνο..
τοτε που βγαζεις και τα κρυσταλλινα ποτηρια,και στρωνεις και το λευκο τραπεζομαντηλο της γιαγιας..
"στολιζεις"..
και πως τα βγαζεις?
εδω σε θελω..
ξεκινας απο τα εξωτερικα..οπως,παλι ,κανεις στο τραπεζι που εχεις καθησει και αρχιζουν να ερχονται τα πρωτα πιατα..
αυτη τη συμβουλη μου εδωσαν καποτε..μετα το..κοιτα τους διπλανους σου..αυτο.ξεκινα απο τα εξωτερικα...
μετα,στο κυριως,θα βγαλουμε τα δευτερα,ναι?
ειναι πιο βαρεια αυτα,τα μαχαιροπηρουνα,εννοω,πιο μεγαλα,πιο ..επιβλητικα..πρεπει να μπορεις να κοψεις τις μπουκιες σου χωρις να (φαινεται οτι)καταβαλλεις ιδιαιτερη προσπαθεια,αλλιως,προσβαλλεις την οικοδεσποινα..
και με το φρουτο,τι κανεις?
σου φερνουν αλλα εισαγωγικα?
παμε τωρα σε αλλο παραδειγμα.
παμε να βγαλουμε τα εισαγωγικα απο μια..."κατασταση"..
"γνωριζομαστε"..
αχα..περιεργα πραγματα ,φιλεναδα..
"γνωριζεις"εναν ανθρωπο που δεν γνωριζεις..και θελεις..αλλα ειναι αυτα τα γαμημενα εισαγωγικα που δεν ξερεις πως βγαινουν..
και χωρις αυτα,ειναι ..μια εντελως αλλη κατασταση..ειναι,αυτο που λενε..face to face..
φοβασαι?
λιγο..
λογικο ειναι..δεν ειναι?
καθεσαι στην ασφαλεια του σπιτιου σου,και στελνεις ..τραγουδια ..ραβασακια..status καθημερινα,δινεις στιγμα..αλλα εισαι σπιτι σου.και πατας reload συνεχεια,να δεις ποτε θ ανοιξει το μηνυμα..ε,και?τοτε ξαναπατας το τραγουδι..ελα, σ εχω δει.αυτο κανεις.για να τ ακουσετε μαζι..
μαλακιες.σαν παιδι κανεις.
στο θεμα μας..στα εισαγωγικα..
εχεις συνηθισει,ετσι?εχει μια γοητεια η αποσταση..μπορεις να κρυφτεις..κι αυτο σου το προσωπο,να τα φανερωνει ολα..
τι θελεις να κανω?καποια στιγμη πρεπει να σταματησω καπου..
θελω το τραπεζι να φτασει μεχρι το τελος..
εκει δεν ειναι που φερνουν τα γλυκα?ω ναι..
μονο, επετρεψε μου να σου θυμισω μια λεπτομερεια..
δεν εμαθες ποτε σου να στρωνεις τραπεζι βαζοντας τα στη σωστη σειρα..
αρα?θα πρεπει να περιμενεις,καλη μου..δεν μπορεις να βγαλεις απο μονη σου κατι που δεν εβαλες εσυ..
αλλος θα στρωσει το τραπεζι..αλλος θα κανει το καλεσμα..
εχεις πολυ δρομο ακομα..
(για να μη σου πω οτι εισαι μονη σου σ αυτο το δρομο...)
εχει διαφορα η φαντασια απο την πραγματικοτητα..
τα εισαγωγικα μπαινουν δεξια και αριστερα της λεξης,για να δηλωσουν..εμφαση..
σαν..σαν να στρωνεις μαχαιροπηρουνα σε επισημο δειπνο..
τοτε που βγαζεις και τα κρυσταλλινα ποτηρια,και στρωνεις και το λευκο τραπεζομαντηλο της γιαγιας..
"στολιζεις"..
και πως τα βγαζεις?
εδω σε θελω..
ξεκινας απο τα εξωτερικα..οπως,παλι ,κανεις στο τραπεζι που εχεις καθησει και αρχιζουν να ερχονται τα πρωτα πιατα..
αυτη τη συμβουλη μου εδωσαν καποτε..μετα το..κοιτα τους διπλανους σου..αυτο.ξεκινα απο τα εξωτερικα...
μετα,στο κυριως,θα βγαλουμε τα δευτερα,ναι?
ειναι πιο βαρεια αυτα,τα μαχαιροπηρουνα,εννοω,πιο μεγαλα,πιο ..επιβλητικα..πρεπει να μπορεις να κοψεις τις μπουκιες σου χωρις να (φαινεται οτι)καταβαλλεις ιδιαιτερη προσπαθεια,αλλιως,προσβαλλεις την οικοδεσποινα..
και με το φρουτο,τι κανεις?
σου φερνουν αλλα εισαγωγικα?
παμε τωρα σε αλλο παραδειγμα.
παμε να βγαλουμε τα εισαγωγικα απο μια..."κατασταση"..
"γνωριζομαστε"..
αχα..περιεργα πραγματα ,φιλεναδα..
"γνωριζεις"εναν ανθρωπο που δεν γνωριζεις..και θελεις..αλλα ειναι αυτα τα γαμημενα εισαγωγικα που δεν ξερεις πως βγαινουν..
και χωρις αυτα,ειναι ..μια εντελως αλλη κατασταση..ειναι,αυτο που λενε..face to face..
φοβασαι?
λιγο..
λογικο ειναι..δεν ειναι?
καθεσαι στην ασφαλεια του σπιτιου σου,και στελνεις ..τραγουδια ..ραβασακια..status καθημερινα,δινεις στιγμα..αλλα εισαι σπιτι σου.και πατας reload συνεχεια,να δεις ποτε θ ανοιξει το μηνυμα..ε,και?τοτε ξαναπατας το τραγουδι..ελα, σ εχω δει.αυτο κανεις.για να τ ακουσετε μαζι..
μαλακιες.σαν παιδι κανεις.
στο θεμα μας..στα εισαγωγικα..
εχεις συνηθισει,ετσι?εχει μια γοητεια η αποσταση..μπορεις να κρυφτεις..κι αυτο σου το προσωπο,να τα φανερωνει ολα..
τι θελεις να κανω?καποια στιγμη πρεπει να σταματησω καπου..
θελω το τραπεζι να φτασει μεχρι το τελος..
εκει δεν ειναι που φερνουν τα γλυκα?ω ναι..
μονο, επετρεψε μου να σου θυμισω μια λεπτομερεια..
δεν εμαθες ποτε σου να στρωνεις τραπεζι βαζοντας τα στη σωστη σειρα..
αρα?θα πρεπει να περιμενεις,καλη μου..δεν μπορεις να βγαλεις απο μονη σου κατι που δεν εβαλες εσυ..
αλλος θα στρωσει το τραπεζι..αλλος θα κανει το καλεσμα..
εχεις πολυ δρομο ακομα..
(για να μη σου πω οτι εισαι μονη σου σ αυτο το δρομο...)
εχει διαφορα η φαντασια απο την πραγματικοτητα..
Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014
Εν Λευκω..
ποτε ξανα..ειναι φορες που μου λειπει,τ ομολογω..ποτε ξανα ,ομως..
δεν θελω να ζω εν λευκω..
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει..
αυτο..το κρατω ακομη..
να σου πω,κατι,ομως?
μ αρεσει η υπερβολη μου..
ο,τι ζω,ο,τι νοιωθω,ο,τι αισθανομαι,ειναι πολυ..
Διαβολε,μονο ετσι αξιζει να ζει κανεις..
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)