συνεχιζω ακαθεκτη..να,αυτα παθαινω οταν διαβαζω τι γραφουν αλλοι...

Φόρτωνε τον εαυτό του με κατηγορίες,
αλλά κατέληξε ότι στο βάθος ήταν πολύ φυσικό να μην ξέρει τι θέλει.
 Δεν μπορεί κανείς ποτέ να ξέρει αυτό που πρέπει να θέλει,
γιατί έχουμε μόνο μια ζωή και δεν μπορούμε ούτε να τη συγκρίνουμε με προηγούμενες ζωές ούτε να την επανορθώσουμε σε ζωές επερχόμενες
 Είναι καλύτερα να μείνει με την Τερέζα ή να μείνει μόνος;
 Δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να εξακριβωθεί ποια απόφαση είναι η καλή γιατί δεν υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης.
Όλα τα ζούμε αμέσως για πρώτη φορά και χωρίς προετοιμασία.
Είναι σα να έμπαινε ένας ηθοποιός στη σκηνή χωρίς ποτέ άλλοτε να έχει κάνει μια πρόβα.
Αλλά τι μπορεί να αξίζει η ζωή αν η πρώτη πρόβα της ζωής δεν είναι παρά η ίδια η ζωή;
Αυτό είναι που κάνει τη ζωή να μοιάζει πάντα με σκιαγράφημα.
Αλλά ακόμα και το «σκιαγράφημα»
δεν είναι η σωστή λέξη,
γιατί ένα σκιαγράφημα είναι πάντοτε το προσχέδιο κάποιου πράγματος
η προετοιμασία ενός πίνακα,
ενώ το σκιαγράφημα που είναι η ζωή μας δεν είναι για τίποτα προσχέδιο,
είναι ένα προσχέδιο χωρίς πίνακα.
 Ο Τόμας επαναλαμβάνει στον εαυτό του τη γερμανική παροιμία:einmal ist keinmal,
μια φορά δεν μετράει,μια φορά είναι ποτέ.
Το να μη μπορείς να ζήσεις παρά μόνο μια ζωή,
είναι σα να μη τη ζεις καθόλου.

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

Milan

Kundera