sofiasgame 

 22/05/2014 09:49

χτες,λοιπον,εκανα ενα μικρο δωρο στον εαυτο μου..

ημουν σε Δημοσια υπηρεσια,η ωρα περνουσε,ειχα κανει τα /απολυτως/απαραιτητα,και περιμενα υπομονετικα τη σειρα μου,αναμεσα σε ανθρωπους διαφορων ηλικιων,που συζητουσαν για πολιτικη(λεμε τωρα),γιαγιαδες με το βλεμμα γεματο παραιτηση,μωρα να κλαινε,αλλοι με το ματι γυρισμενο-πισω και σας εφαγα ειμαι εδω απο χτες τυπου-,φωνες και απειλες και βρισιες στο βαθος..
μια ..εντελως συνηθισμενη εικονα Ελληνικου Δημοσιου..

Η ωρα 11.30..ενοιωθα τη μερα να πηγαινει χαμενη..και το αποφασισα..πηρα τηλεφωνο την κολλητη μου..Πηγες? Ναι,εσυ δεν θα τα καταφερεις,ε? Ερχομαι....
Ταξι..Πατησιων..Αρχαιολογικο Μουσειο..

το οποιο,τις Τεταρτες,διοργανωνει μουσικα πρωινα..ναι...υπαρχει και καλυτερος τροπος να ζεις..

ειδικα οταν,αναμεσα σε αγαλματα φτιαγμενα απο χερια ανθρωπων που εζησαν εδω,και δεν θα τους συναντησουμε  ποτε,αλλα ειναι εδω,μπροστα στα ματια σου,εχουν αφησει το στιγμα τους στο χρονο,
ακους bel canto,ακους μουσικες εξαισιες ,γραμμενες απο ανθρωπους που εζησαν σε μια αλλη στιγμη του χρονου,
 και,να,μπροστα σου ,η ορχηστρα νυκτων εγχορδων Αττικα..και ο Γιαννης Χριστοπουλος  σε αποσταση αναπνοης,να τραγουδα Dicitencello Vuie ...
υπηρχαν κι εκει παιδια,δεν εκλαιγαν,μεγαλοι ανθρωποι,καμμια αισθηση μιζεριας γυρω  τους,κυριες με βενταλιες και βλεμμα γεματο ζωη,ζευγαρια ακουμπισμενα τριγυρω στους τοιχους με την αγαπη τους να τους φωτιζει....με ενα χαμογελο ..με μια αισθηση πληροτητας..αγαλλιασης..

μεσα στο ταξιδι στο χρονο που τοσο απλοχερα σου προσφερει το Μουσειο,ο χρονος σταματησε...

https://www.youtube.com/watch?v=YFuyYaGICMQ

και για να θυμηθω και την παλια μου καρτελλα,οριστε και ενας βαρυτονος ,στο ιδιο κομματι,να κοβεις φλεβες..
https://www.youtube.com/watch?v=xKppgb2m0bw

lyrics εδω http://lyricstranslate.com/en/dicitencello-vuje-tell-her-yourself.html

...Tell her that she’s a rose of May,
that is much more beautiful than a sunny day...