Ενας μηνας

Ενας μηνας ζωης

Παραταση...σε τι?

Στην αγωνια..αναμενοντας το μοιραιο

Αναμενοντας την Σοφια να το παρει αποφαση..

Τον αποχαιρετισμο..

Τον θανατο..

Λες και μπορει κανεις να παρει αποφαση κατι τετοιο...οριζεις ωρα και μερα,και περιμενεις φορωντας τα καλα σου το κουδουνι της «οξωπετρας»..

«Ξέρει ό "Αγγελος. Και δειλά το δάχτυλο αποσύρει

Πού ξανά κυανό το χρυσό γίνεται και μια ευωδιά

Σμύρνας καιούμενης ανεβαίνει ως τον ρόδινο θόλο»

Δεν θελω να γινω τετοιος αγγελος

Δεν μπορω να αποφασισω ποτε θα φυγει  απο τη ζωη..απο τη ζωη μου..

Με περιμενει ,αραγε?κι εκεινος?ξερει και με κοιτα .να κανω τι?να βοηθησω πως?

Δεν ξερω πως γινεται

Αλλο ενα μαθημα που πρεπει να περασω

Αλλη μια δοκιμασια στη ζωη της..εκεινη ελεγε πως ετσι θα επρεπε να γινεται..μαθηματα στους αλλους..γιατι να υποφερει,γιατι τον βασανιζεις,λυτρωσε τον,το ιδιο ζητας κι εσυ μικρη μου(το θυμασαι?)

Ποιος μπορει να πει?αν εδω ειναι το τελος ,ή  ειναι αυριο,ή την αλλη εβδομαδα ισως?

Ο ανθρωπος μιλαει..κι αν δεν μπορει?σε κοιταει,οπως με κοιταει ο Σουρος ολες αυτες τις μερες,

Μαμα..  πο//