Καλημερα..
Ηθικον??
Ακμαιοτατον!!
Καντηλια?
Με λαδακι ζεστο,ετοιμα για κατεβασμα..
Βαγονια?
Γεματα αγιους..
Δοντακια πλυναμε?
Εκανα κι αντυλυσσικο,προχωρα..
το αζμα της ημερας?
Οι ωραιοι εχουν χρεη..
Καλα εισαι..βαλε κραγιον κι εφυγες..
μια αφιερωση παρακαλω ακομα,μπορειτε να βαλετε το τραγουδι που λεει ..κι αυτοι που μας αδικησαν ανεραστοι να μεινουν???

Whatever,go go go goooooooo

Ραντεβου με δικηγορο σε Τραπεζα...
Τελικα,προτιμω τα ραντεβου στον οδοντιατρο...

ΗΘΙΚΟΝ????
ΡΕ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ,ΓΑΜΑ ΤΟ,Θα παω,κι ας μου βγει και σε κακο....

Εφυγα..

               Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Μ.Ν. Περπατώ μες στ' αγκάθια μες στα σκοτεινά
          σ' αυτά που 'ναι να γίνουν και στ' αλλοτινά
         κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη μου άμυνα
         τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα.

  Α.   Παντού την είδα. Να κρατάει ένα ποτήρι και να κοιτάζει στο
         κενό. Ν' ακούει δίσκους ξαπλωμένη χάμου. Να περπατάει στο
         δρόμο με φαρδιά παντελόνια και μια παλιά γκαμπαρντίνα.
         Μπρος από τις βιτρίνες των παιδιών. Πιο θλιμμένη τότε. Και
          στις δισκοθήκες, πιο νευρική, να τρώει τα νύχια της. Καπνίζει
         αμέτρητα τσιγάρα. Είναι χλωμή κι ωραία. Μ' αν της μιλάς
         ούτε που ακούει καθόλου. Σαν να γίνεται κάτι άλλου - που
         μόνο αυτή τ' ακούει, και τρομάζει. Κρατάει το χέρι σου σφι-
         χτά, δακρύζει, αλλά δεν είναι εκεί. Δεν την έπιασα ποτέ και
         δεν της πήρα τίποτα.

Μ.Ν. Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου 'λεγε «θυμάσαι;» Τι
          να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα.
          Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα - πως να το πω: απροε-
          τοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα - κει που δεν
          το περίμενα καθόλου. Έλεγα «μπα θα συνηθίσω». Κι όλα γύ-
          ρω μου έτρεχαν. Πράγματα κι άνθρωποι έτρεχαν, έτρεχαν -
          ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή. Αλλά, φαίνεται, το
          παράκανα. Επειδή -δεν ξέρω- κάτι παράξενο έγινε στο τέ-
          λος. Πρώτα έβλεπα τον νεκρό κι ύστερα γινόταν ο φόνος.
          Πρώτα ερχόταν το αίμα κι ύστερα ο χτύπος κι η κραυγή. Και
          τώρα όταν ακούω να βρέχει δεν ξέρω τι με περιμένει...

Αποσπασμα απο τη
Μαρια Νεφελη
Οδυσσεας Ελυτης

http://www.youtube.com/watch?v=uOd07NS94Bo 

Undecided - Ella Fitzgerald (+playlist)

     κι οποιος με ξερει,κανει λαθος..                                                                                                                                                                                                    

Beethoven - Moonlight Sonata (60 Minutes Version)

                         

Ένα είναι το σοβαρό ερώτημα. Κι αυτό είναι:
Ποιος ξέρει να κάνει την αγάπη παντοτινή;
Απάντησέ μου σ’ αυτό και θα σου πω αν πρέπει ν’ αυτοκτονείς ή όχι.
Απάντησέ μου σ’ αυτό και θα σε καθησυχάσω για την αρχή και το τέλος του χρόνου.

Απάντησέ μου σ’ αυτό και θα σου αποκαλύψω αν έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι.

Τιμ Ρομπινς

Τρυποκαρυδος

τοχα πει παλιοτερα,το ξαναλεω και θα το λεω  στους αιωνες των αιωνων...

ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ Ν ΑΝΤΕΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?????????