να παρεις τη ζωη σου στα χερια σου

 //what the fuck?//

τι νομιζεις δλδ?

τοσα χρονια στα χερια μου την εχω και τη χτυπαω κατω σαν χταποδι

μαλλον μαλακωσε αρκετα

αρχιζω και λιγοστευω

(ευφυολογηματα γ.τ.π....)

τι εχεις?

εχω την καρδια μου...

δλδ ,εγω ,δεν την εχω?

η καρδια της ανηκει αλλου,που λεει και το τραγουδι?

παει ο ανθρωπος,εφυγε

τι ειχε?

ειχε την καρδια του

(και δεν  αντεχε τετοιο βαρος υπαρξης,ε?)

.. το ρολόι σταμάτησε εδώ..

Νυχτα.Στη Βουλη γινεται ψηφοφορια για το Μνημονιο 3..Οι υπαλληλοι της Βουλης εκβιαζουν με απεργια προκειμενου να μην συμπεριληφθουν στις περικοπες.. Οι βουλευτες του Συριζα αφου υποστηριξαν τους απεργους των δεκαεξι μισθων,απεχουν της ψηφοφοριας και εμφανιζονται μπροστα απο το Κοινοβουλιο κρατωντας πανο..Φυγετε..Μας καταστρεψατε..Το πληθος τους χειροκροτει,αλλα δεν ξερει....Στους δρομους χημικα,δακρυγονα,κυνηγητο....Βροχη.....

Έχω σηκώσει χέρι καταπάνου στα βουνά τα μαύρα και τα δαιμονικά του κόσμου τούτου. Έχω πει στην αγάπη «γιατί» και την έχω κυλήσει στο πάτωμα. Έγιναν οι πολέμοι και ξανάγιναν και δεν έμεινε ούτε ένα κουρέλι να το κρύψουμε βαθιά στα πράγματά μας και να το λησμονήσουμε. Ποιος ακούει; Ποιος άκουσε; Δικαστές, παπάδες, χωροφύλακες, ποια είναι η χώρα σας; Ένα κορμί μου μένει και το δίνω. Σ’ αυτό καλλιεργούνε, όσοι ξέρουν, τα ιερά, όπως οι κηπουροί στην Ολλανδία τις τουλίπες. Και σ’ αυτό πνίγονται όσοι δεν έμαθαν ποτέ από θάλασσα κι από κολύμπι…

Ροές της θάλασσας και σεις των άστρων μακρινές επιρροές – παρασταθείτε μου!

Οδυσσέας Ελύτης Μαρία Νεφέλη

Η ψυχή μόνον. Αυτή σαν μητέρα νεοσσών όπου κίνδυνος κάνει φτερούγα και από τις καταιγίδες μέσα λίγα ψίχουλα γαλήνης υπομονετικά συνάζει· ώστε αύριο, μεθαύριο κείνα που κατά διάνοιαν έχεις με καινούριο στιλπνό πτίλωμα στους αιθέρες ν' ανοιχτούν κι ας ανοιγοκλειούν οι θύρες άδικα στα ουράνια κατοικητήρια..
Οδυσσεας Ελυτης
Τα ελεγεια της οξωπετρας