είναι πολλά χρόνια τώρα,που αναρωτιέμαι κάθε τέτοιες μέρες,
γιατί αυτός ο Χριστουλης επιμένει να γεννιέται ξανά και ξανά....
αφού κάθε φορά τον σταυρώνουμε....
νομίζω ότι φέτος(σαν να έχει καθαρίσει το μυαλό μου) βρήκα μια απάντηση...
έρχεται ξανά και ξανά ,λέγοντας τα ίδια (η επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως...)
αγαπάτε αλλήλους
αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν....
δεν είμαι χριστιανή.αλλά πιστεύω στην αγάπη...
μάλλον αυτό είναι
κανείς δεν αγαπάει τόσο τον εαυτό του...όσο χρειάζεται δλδ για να πάει πιο πέρα
για να μπορέσει να αγαπήσει τους γύρω του
για να μπορέσει να αγαπηθεί
για να μπορέσει να συγχωρήσει...μόνο τότε προχωράς
όταν δεν κουβαλάς κακίες και μίση και παρελθόν ...που πέρασε..
και δεν μπορείς να κάνεις τπτ γι αυτό..
ας κάνουμε από δω και πέρα.
ας δούμε ο καθένας μας τι έχει .Τι είναι.Αυτό έχουμε ,μ αυτό ζούμε
Αυτό προσφέρουμε.
στην αγορά...ένα προς ένα? στους συμμάχους μόνο? έστω...
θα θελα ...κρασί παλιό,τυρί μουχλιασμένο,χαβιάρι μαύρο...ο.κ.
αλλά μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτά...
χωρίς αγάπη όμως???μπορεί κανείς?
αυτή είναι η αλήθεια μου ...και αυτή είναι η ευχή μου
ας μπει όπως θέλει...ας είναι ότι θέλει ο καινούργιος χρόνος
για όλα υπάρχει λόγος
για όλα υπάρχει η επιλογή
ας κάνουμε τη σωστή...και μετά....ποιος ξέρει...
μπορεί /λέω μπορεί/να σταματήσει ο Γολγοθάς...
όλων μας....
Υ.Γ.
1.ναι,ξέρω ,πολεμικό παιχνίδι ,κοπελιά,μη μιλάς άλλο γι αγάπη...(η αγάπη είναι παντού)..
2.μμ...ταιριάζει για Χριστούγεννα ,αλλά όσοι με ξέρουν....έχω ένα delay...
έχω τους δικούς μου χρόνους....
Είμαι η Today ....και σας εύχομαι Καλή Χρονιά..
